U bent hier
Herbruikbare billendoekjes
“Of dat herbruikbaar luieren niet iets voor ons was?” De vraag van mijn man was nog warm toen ik online al info aan het vergaren was. We gingen er dus voor, voor dat herbruikbaar luieren. Er waren genoeg redenen: ecologische, economische en gezondheidsredenen. Ook stiekem vanwege de leuke printjes en alleen dat al trok mij over de (herbruikbare) streep.
Verwacht hier geen boterham over herbruikbaar luieren en al de verschillende soorten. Want net zoals bij wegwerp luiers zijn er binnen het herbruikbare verschillende merken. Ik zwijg dan nog over de verschillende systemen en de ontelbare vrolijke printjes die een babybips kan sieren. Voor herbruikbare luierinfo kan je altijd eens gaan kijken bij kleinspook.be, een tof virtueel plekje om te vertoeven.
Maar dus, wij kozen voor herbruikbaar luieren en dan is de logische stap naar herbruikbare billendoekjes snel gezet. En daar gaat het hier dus over gaan. Ik wil u niet overtuigen om over te stappen naar wasbare luiers hoewel ik argumenten genoeg heb. Ik wil u daarin tegen wel overtuigen van de wasbare billendoekjes want die zijn goud waard! Ik heb geen flauw idee hoe ik de afgelopen vier maanden zou zijn doorgekomen zonder die doekjes, tsju toch, I love them!
U hebt nu misschien het idee dat ik hier met iets hoog vooruitstrevend ga komen aanzetten maar dan zal ik u helaas moeten teleurstellen. Meer dan 2 stukken stof die tegen elkaar zijn gestikt is het eigenlijk niet. Je kan zo’n doekjes kant en klaar kopen, je kan tetra washandjes gebruiken of je kan eens in je kleerkast en voddenbak duiken om enkele versleten dingen te hergebruiken. Dat laatste deed ik. Oude bad- en keukenhanddoeken, T-shirts met gaten in, versleten tetradoeken, flaneldoeken met hier en daar een vlekje op en nog een hele hoop ander materiaal werd hier verzameld.
Voor ik in mijn stof begon te knippen tekende ik een simpele vierkant van 20cm op 20cm. De hoekjes ronden ik wat af zodat ik ze makkelijker kon afwerken met een overlock. Helemaal onderaan deze post plaatste ik een patroontje. Ik maakte vervolgens twee hopen stof. Op één hoop verzamelde ik de zachte stofjes: t-shirts, flanel, tricot en zachte katoen. Op de andere hoop kwamen de stofjes met iets stuggere structuur zoals keukenhanddoeken, tetra-of hydrofieldoeken, moltondoeken en badhanddoeken.
En dan is het simpel. Van elke hoop neem je één stuk stof, je tekent het patroon over, legt ze op elkaar, knipt ze uit en stikt ze vervolgens aan elkaar. Het aan elkaar stikken en de boord afwerken kan je in het gemak in één handeling doen met een zigzagsteek op de naaimachine. Een overlock machine is in dit geval nog handiger.
Naast onze verzorgingstafel staat er standaard een potje met water. We doppen voor gebruik altijd een hoekje van het doekje in het water om de billetjes mee proper te wrijven. De zachte zijde is voor de plasjes en het droog wrijven van de billetjes. De ruwe zijde gebruiken we voor het wat, ahum, ruwere werk. Meestal hebben we maar één doekje nodig maar als er een bom ontploft is kunnen er dat wel meerdere zijn.
En hoewel ze hier omschreven staan als billendoekjes worden ze hier thuis voor veel meer doeleinden gebruikt zoals snoetenpoetsers, anti-lek-hulp bij het geven van borstvoeding, alternatief washandje en nog zoveel meer. En als er na veelvuldig gebruik een doekje wat verslijt komt die (terug) in de voddendoos terecht. Zo’n doekjes, dat is nogal een gerief!
