U bent hier

DIY appelkussen

DIY appelkussen

naaien
kussen
diy
recyclage
appel
van naald tot draad

Een dikke maand geleden werd ons eerste kindje geboren. Een dochter die we de naam Lucie hebben gegeven. Ik krijg langs verschillende wegen de vraag hoe ons geboortekaartje er uit zag, wat we voorzagen van doopsuiker en hoe we op dat idee kwamen.

Ik toon het jullie graag met een woordje uitleg.
Toen we wisten dat we zwanger waren maakte we een kleine berekening wanneer ik uitgerekend zou zijn (ook wel gekend als de bevallingsdatum). Eind september was onze uitkomst. Aangezien ons kleintje op dat moment zo groot was als een maanzaadje zeiden we vanaf die dag ‘pitje’ tegen de baby in mijn buik. Dat in combinatie met de maand september, ook wel gekend als de appeloogstmaand, kozen we voor het thema appels.


Na enkele schetsen en wat tijd door te brengen achter de computer eindigde ik met onderstaand kaartje. Eenvoudig, uniseks (het geslacht wilden we niet weten) en appels er in verwerkt.

Als doopsuiker voorzagen we zakjes snoep met appelsmaak. Ik maakte een stempel (op deze manier) en voorzag elk zakje van een appel. De naam drukte ik de dag na de bevalling af op stickerpapier en werd door het eerst bezoek van die dag vakkundig op de zakjes gekleefd. Voor de kindjes maakte ik wat kleinere zakjes met snoep die ik vervolgens rond een bellenblaas vastmaakte.

Haar appelstempel gebruikte ik ook nog om een stofje te bedrukken dat ik vervolgens verwerkte tot dekentje. Dat ligt hier standaard in het kinderpark en wordt gebruikt wanneer ze overdag nood heeft aan een dutje.

En als laatste maakte ik nog een appelkussen dat voorlopig nog in de zetel ligt maar later verhuist naar haar kamer. Het idee haalde ik uit het boek ‘Van naald tot draad 2’.

Het kussen maakte ik uit een oude trui die nog van mijn opa is geweest. Buiten een gaatje aan de kraag was er niets mis met de trui dus zonde om hem in de vuilbak te smijten. En kijk eens aan, met een paar ogen, een mondje en wat blozende wangen is de trui helemaal klaar voor een tweede leven.

En hoewel het allemaal ineens heel snel is gegaan hadden we het ons niet anders willen voorstellen. Intens blij met onze oogappel, onze dochter met pit, onze Lucie!