U bent hier
Breiplankbreien
Lucie haar kleerkast is hoofdzakelijk gevuld met tweedehandsspullen. Afgelopen zomer schuimden we zoveel mogelijk rommelmarktjes af. Vooral voor de gezelligheid maar ook om heel de babyuitzet aan te schaffen. Kleren, verzorgingskussen, sterilisator, draagdoek, worstenkussen en nog zoveel meer, we vonden het met overvloed tweedehands dus waarom het nieuw aanschaffen? Ik geef wel toe dat ze af en toe eens iets nieuws krijgt maar dat is dan tijdens de laatste dagen van de solden. Wanneer alles aan -70% of meer is. Dan sla ik mijn slag voor de volgende maten en maanden. Zo kocht ik onderstaand jasje voor volgende winter. Wat voorruit kijken kan nooit kwaad dacht ik zo.
Het berenmutsje van dit jaar maakte ik direct een tweede keer in een serieuze maat groter. Het enige wat nog ontbrak om haar winteroutfit voor volgend jaar te doen slagen was een sjaal, een gebreide sjaal. En toen begon de schoen te wringen want breien is niet mijn ‘dada’. Ik kon nogmaals aankloppen bij mijn mama zoals ik wel vaker doe of ik kon het zelf leren.
‘Remi & Cosette’ was een uitstekende leermeester in dit proces. Dit boek van Valerie Boone staat al even tussen de favoriete DIY-boeken in mijn atelier. Ik zeg vaak dat Lucie niet te snel mag groeien maar als ik dit boek door mijn handen laat glijden kan ze niet snel genoeg maatje 92 hebben. Er staan prachtige patronen in die afgewisseld worden door een leuk niet-naai-gerelateerd werkje. Zelf knopen maken, een pomponslinger in elkaar steken en breiplankbreien zijn er maar enkele van. Ik hoor het u denken “breiplankbreien, say what?!”.
Simpel uitgelegd, via een plank met spijkers maak je je eigen breiwerk. Ik stond er nogal sceptisch tegenover maar de foto’s beloofde veel goeds. Een fruitbakje werd bij de hand genomen en ik liet me vervolgens stap voor stap bijstaan in het creëren van een eigen breistuk. Binnen de kortste keren had ik gewoon zelf een ieniemienie stukje gebreid. Af en toe liet ik (letterlijk) een steek vallen maar het was kinderspel om deze weer op te rapen. Ik vond het zelfs jammer dat mijn sjaal lang genoeg was en ik niet meer verder hoefde breien.
De sjaal kreeg aan elk uiteinde nog een pompon en zo geschiede de winteroutfit voor volgend jaar. Het enige wat nu nog moet gebeuren is wat groeien.
